- yeyib-içmə
- «Yeyib-içmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yeyib-içmə
Look at other dictionaries:
yeyib-içmək — f. 1. Qidalanmaq, yaşamaq üçün qida qəbul etmək. <Hacı Murad:> Öz yeyib içməyiniz az idi, bunlar da artdı. S. S. A.. <Şeyda:> . . Böylə heyvancasına yeyib içmək, çalışıb çapalamaq neçin?! H. C.. <Gülsənəm> axır vaxtlar nə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yemək-içmək — 1. is. Qonaqlıq. 2. Bax yeyib içmək. 3. is. Yeyiləcək və içiləcək şeylər. Yeməkiçmək hazırlayıb yaxın meşəyə getdik. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əklü şürb — ə. yeyib içmə, yemək içmək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qiza’ — ə. yeyib içmə; ərzaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
oruc — is. <fars. «ruzə»dən> din. Müsəlman dininin tələbinə görə ramazan (orucluq) ayında müsəlmanların gün çıxandan gün batana qədər heç bir şey yeyib içməməsi. <Molla Kazım:> Deyirlər, oruc nahaq, namaz nahaqdır. Ə. H.. Oruc açmaq –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şulum — I (Ağdam, Cəbrayıl, Çənbərək, Gədəbəy, Laçın, Şahbuz, Şuşa, Zəngilan) bax şuldum II. – Qulu şulum şeydi, onnan heş şey umma (Çənbərək); – Yekə oğlansaη, niyə belə şulum uşax olmusaη? (Laçın); – Şulum adam yeyib içməsini düzgün bilməz, başmağın… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çötkə — is. <rus.> köhn. Dördbucaqlı çərçivədə eninə taxılmış millərə keçirilən aşıqlardan ibarət sadə hesablama aləti; sayğac. Xozeyin dinməz söyləməz çötkəni götürüb, çaqçuq hesab elədi. S. M. Q.. <Hesabdar> çötkə dənələrini tərpətdi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ibarət — <ər.> 1. Mütəşəkkil, düzəlmiş, tərtib olunmuş. Beş adamdan ibarət heyət. Mütəxəssislərdən ibarət komissiya. Dörd nəfərdən ibarət ailə. Tələbələrdən ibarət komanda. – Nəhayət, Toğrul iraqlılardan ibarət bir dəstə qoşun təşkil etmək və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
